εξαργώ

ἐξαργῶ_; -έω (AM) [αργώ]

(επιτ. τ. τού αργώ*)

αδρανώ, αναπαύομαι («τῷ καθεύδοντι ἤ ἄλλως πως ἐξηργηκότι», Αριστοτ.)

μσν.

(μτβ.)

1. κάνω κάποιον να αργοπορήσει

2. σταματώ από κάτι

3. καθυστερώ από κάτι

4. παραλείπω κάτι

5. εξαφανίζω, εξαλείφω κάτι («είπα να τούς απολέσω, νά 'ξαργήσω από άνθρωπον την αναφορά τους», Πεντ. Δευτ.)

(αμτβ.)

1. χάνω την ώρα μου

2. καθυστερώ, αργοπορώ

3. σταματώ τη δουλειά μου, αναπαύομαι, δεν εργάζομαι

αρχ.

παθ. παραμελούμαι εντελώς, δεν μέ φροντίζει κανείς.